گابْريلا ميسْتْرالْ نام مستعاري است كه يكي از برجسته‏ترين شاعران زن شيلي در زير پوشش آن، سخنان موزون و دلپسند خود را به جهان ادب عرضه كرده و شهرت فراواني به دست آورده است. خانم لوسيا گودوي آلكاواگا معروف به گابريلا ميسترال، شاعر و اديب معروف امريكاي لاتين در هفتم آوريل 1889م در دهكده دور افتاده‏اي در شيلي و در خانواده‏اي فرو دست، پاي به صحنه وجود گذاشت. چون در ده آنها مدرسه‏اي نبود، وي بدون آموزشي رسمي و مرتب، آموزش‏هاي پايه را فرا گرفت و با كوشش فراوان توانست در پايان تحصيلات خود، به مقام آموزگاري كودكان ده برسد. ميسترال در اين كار چنان شايستگي از خود نشان داد كه از طرف آموزش و پرورش شيلي به عنوان رايزن آموزشي برگزيده شد و از اين زمان بود كه در پاسخ به تلاش‏هاي جان‏كاهي كه براي بهبود فرهنگ مردم ده خود انجام داده بود، به نمايندگي مردم شيلي در جامعه ملل و پس ازآن در سازمان ملل متحد برگزيده شد. با اين حال، آوازه شاعري گابريلا ميسترال، از شركت در يك مسابقه ادبي در سال 1913م و دريافت جايزه نخست آن آغاز گرديد و تا آنجا پيش رفت كه وي را در شمار دو سه شخصيت برجسته ادبي امريكاي لاتين شناختند. شعر ميسترال، استوار و پرقدرت و زيباست. اما برخلاف بيشتر زنان سخن‏سراي امريكاي جنوبي، در هيچ يك از سروده‏هايش، نشانه‏اي از شورهاي سوزان جسماني نيست، از اين‏روست كه وي را يكي از سنگينْ‏سخن‏ترين شاعران زن قرن بيستم به شمار آورده‏اند. او در بسياري از اشعارش به ستايش احساسات و عواطف مادري مي‏پردازد و جايگاه مادر را با شيوايى خاصي تجليل مي‏كند. گابريلا ميسترال به دليل ويژگي‏هاي شعري خود، نه تنها در امريكاي لاتين از شهرتي بي‏مانند برخوردار است، بلكه در سال 1945م به خاطر داستان معروف "دعا به خاطر آنها كه خودكشي كردند"، موفق به اخذ جايزه ادبي نوبل گرديد. ميسترال در آثار نخستين خود، از تورات و اشعار برخي از ادبا مايه گرفته بود، اما از آن پس، سبك خاص خود را بازيافت و هيجان‏هاي گوناگوني كه روحش را آشفته مي‏ساخت، در شعر بيان مي‏كرد؛ هيجان ناشي از عشق مادري و عشق به زادگاه، اندوه ناشي از مرگ و شفقت و احساسي كه از ديدن مردم فقير به او دست مي‏داد. اين احساس‏هاي شخصي در آثار ميسترال، غالبا جاي خود را به صلح‏طلبي، عدالت‏خواهي، موضوع‏هاي عالي بشري، موضوعات تاريخي و موضوعات مربوط به آينده امريكاي لاتين مي‏داد. خانم گابريلا ميسترال سرانجام در هفتم ژوئيه 1957م در 68 سالگي در نيويورك درگذشت و در شهر سانتياگو پايتخت شيلي به خاك سپرده شد. كمتر نويسنده‏اي در زمان حيات، شهرت و افتخاري نظير گابريلا ميسترال به دست آورده است. مرگ او نيز تاثير عظيمي در سراسر كشورهاي اسپانيايي زبان كه اشعار ساده و خوش‏آهنگ او را مي‏ستودند، برجاي گذاشت.